Clarkesworld Magazine Issue 160 January 2020

Het januarinummer van Clarkesworld Magazine bevat 6 korte verhalen van Amerikaanse, Slovaakse, Koreaanse en Chinese hand plus vier non-fictie artikelen en een cover geïllustreerd door een Spaanse met name game ontwerper.

Erg leuk en goed opgebouwd vind ik Monster geschreven door Naomi Kritzer. Heden wordt uitgelegd aan de hand van fragmenten uit het verleden. Het gaat over gepest worden, er niet bij horen, jezelf zijn en oplossingen bedenken. Voor mij herkenbaar en daarom ook aardig om te lezen. En het gaat over hij die vroeger een vriend was, die nu een monster is geworden. Dat ken ik eerder andersom en daarom ook eens interessant om mee te beleven. Het is zo natuurlijk geschreven dat heel makkelijk is om meegenomen te worden in deze bekende situatie. En toch staat het niet voor niets in een blad met SFF-verhalen.

In The AI That Looked at the Sun laat de Slovaakse Filip Hajdar Drnovšek Zorko ons ervaren wat er met een IA gebeurt die zelfbewust wordt. Wat mij betreft altijd een onderwerp dat blijft boeien omdat het de mogelijkheden van wat er in de toekomst gaat gebeuren blijft onderzoeken.

Rita Chang-Eppig gaat nog een stap verder in The Last to Die waarin de mensen die zich niet hebben laten cybernizeren op een eiland zijn verzameld om daar te sterven. Een gecybernizeerde maakt kennis met mensen op dat eiland en komt er achter dat er voordelen zijn aan sterven.
Een mooi verhaal dat me weer eens liet stilstaan bij onze verbeterdrang en dat we wel eens te ver kunnen gaan.

Want verbeteren willen we. Zo laat ook het verhaal The Perfect Sail zien geschreven in het Koreaans door I-Hyeong Yun en vertaald door Elisa Sinn en Justin Howe. Hierin zien we een wereld waarin vele versies van onszelf leven en er ervaringen van anderen aan ons toegevoegd kunnen worden. De vraag is wat er dan gaat gebeuren. Weer een mooie denkmogelijkheid.

En als je denkt dat ouderen altijd vast willen blijven houden aan oude tradities dan is het Chinese verhaal The Ancestral Temple in a Box door Chen Qiufan en vertaald door Emily Jin, een mooi verhaal om je te laten verrassen. Tijdens het lezen vroeg ik me maar de hele tijd af waar dit heen moest gaan tot ik op een zeer bevredigend einde getrakteerd werd .