En de zevenenveertigste vraag is:
Welk boek (of boeken) hebben jullie dit jaar in je schoen gevonden of cadeau gegeven?
Nu moet ik toegeven sinds mijn zestiende de Sint de toegang tot mijn huis ontzegd te hebben en mijn schoen dan ook weinig verrassend bijzonder leeg blijft rond die dagen.
Maar dat wil niet zeggen dat ik nooit een boek krijg. Dit jaar heb ik zelfs een boek gekregen omdat de gever dacht dat dit echt iets voor mij was. Dus niet omdat er een cadeau gedaan moest worden wegens bepaalde feestelijk- of beleefdheden, nee puur omdat er bij dat boek aan mij gedacht werd. Dat vind ik toch wel de mooiste cadeaus om te krijgen. Dat het boek, De Kinderen van de Olifantenhoeders door Peter Høeg, uiteindelijk niet zo bij mij in de smaak viel, doet daar niets aan af.
En zo had ik dit jaar ook een boek dat ik iemand ongelooflijk graag cadeau wilde doen omdat ik het idee had daar degene veel plezier mee te doen. Via bol.com heb ik het boek Trigger Warning door Neil Gaiman naar dat adres laten sturen. Nooit meer iets van gehoord dus misschien is het wel niet aangekomen. Maar dat maakt verder ook niet zo uit.
Wat ik in ieder geval wil aangeven is dat iets geven omdat je graag wil dat iemand het krijgt in plaats van dat er een aanleiding moet zijn, voor mij de fijnste manier is om iets cadeau te doen.
2 opmerkingen:
Hoi Niek, met de laatste zin ben ik het helemaal eens. Als ik een boek cadeau geef (gebeurt vaak), dan geef ik bij voorkeur een boek dat ik zelf gelezen heb en waar ik enthousiast over ben en bovendien hoop ik goed in te schatten dat de ontvanger het ook leuk zal vinden. Groetjes, Erik
Mooie gedachte.
Een reactie posten