En de drieëntwintigste vraag is:
Doe jij weleens boeken weg en zo ja hoe?
Boeken wegdoen is een lange tijd een denkonmogelijkheid geweest. Elk boek werd als een schat in de kast gezet, zelfs als ik het wat minder goed vond. Maar een boek eenmaal bemachtigd, was een boek voor eeuwig in het bezit. Tenminste dat dacht ik toen.
In de loop der tijd ging ik samenwonen met iemand die ook aardig wat boeken had en we bleven ook boeken kopen ondanks dat ons huis niet groter werd.
Nou is mijn huisgenoot nooit zo gehecht aan spullen geweest en hij gooide dan ook met regelmaat een berg van zijn boeken in de papierbak. In het begin voornamelijk verlopen studieboeken maar nadat we gestopt waren met roken, ging hij ook boeken vol teer- en nicotineaanslag de deur uit doen. Boeken die hem echt na aan het hart gingen, wat inhoud betreft, schafte hij opnieuw aan. Ik keek er met afschuw naar en begreep niet dat iemand dat kon doen.
Maar langzamerhand begint die berg te veel aan boeken waarvan ik weet dat ik ze nooit meer in ga kijken of uit zou lenen mij ook tegen te staan. Studieboeken die ik uit nostalgie had bewaard, gingen nu ook een voor een naar de papierbak. En wanneer ik nu een boek heb gelezen dat ik niet echt best vond, belandt dat nu ook zonder problemen in dezelfde papierbak. Alleen wanneer ik denk dat ik er iemand anders blij mee kan maken, breng ik het naar de kringloop of geef het weg.
Er zijn zo ongelooflijk veel boeken en tweedehands- en kringloopwinkels puilen uit van boeken die nooit meer gelezen zullen worden. Daarom heb ik er geen moeite meer mee om ze zelf in de papierbak te gooien.
1 opmerking:
Niek! Wat doe je? Mijn arme hart!
Een reactie posten