Clarkesworld Magazine - Issue 102 March

Het 102ste nummer van Clarkesworld Magazine bevat zeven korte verhalen en vijf non-fictie artikelen.

Het verhaal dat er voor mij uitsprong was Coming of the Light geschreven door Chen Qiufan (en vertaald door Ken Liu waarvan in dit nummer het ook zeer lezenswaardige superheldenverhaal Cassandra is gepubliceerd).

Coming of the Light speelt zich af in een voor ons herkenbare wereld met de vele technische mogelijkheden en in het bijzonder de apps op de smartphones. In de keiharde snelle zakenwereld is de druk hoog om steeds weer met iets nieuws te komen waar de mensen voor willen betalen en elkaar aansteken om het ook te willen hebben. De hoofdpersoon komt met de Boeddha-app waarmee mensen wonderen kunnen laten plaatsvinden. Dat dit alles een prijs heeft, zal je niet verbazen. Maar de manier waarop vond ik wel verrassend.

Aantrekkelijk voor mij aan dit verhaal is dat het zich afspeelt in modern China waar ik veel minder bekend mee ben dan met de Westerse wereld. En alhoewel er vele overeenkomsten zijn, zit het hem in details die het net even wat anders maken. Door het verhaal heen voel je als lezer dat de schrijver vanuit een andere culturele achtergrond schrijft en dat maakt het spannend.
Ook houd ik van verhalen die vragen stellen bij de moderne techniek door mogelijke ontwikkelingen laten zien die er nu nog niet zijn of nu nog niet duidelijk aanwezig maar zeker niet zonder gevaar zijn. Dit is zo'n verhaal.

Iets heel anders is het artikel van Orrin Grey die schrijft over de insecten in de films van Guillermo del Toro. Het was mij nog niet zo opgevallen maar nu de insecten en de films bij elkaar op een rijtje zijn gezet, kan ik er niet meer omheen. Vooral een leuk artikel als je de beschreven films en/of filmmaker kent.

Het dubbelinterview met Randy Henderson en Silvia Morena-Garcia die alle twee dit jaar debuteren met een boek waarin de muziek uit de jaren tachtig prominent aanwezig is, leek mij eerst saai. Maar al lezende werd ik steeds enthousiaster. Dit kwam vooral omdat deze schrijvers van mijn generatie zijn en de muziek op hetzelfde moment in hun leven hebben leren kennen als ik. De hpge mate van herkenning maakt het boeiend. Of dit ook voor lezers van hele andere generaties zo zal zijn, kan ik moeilijk inschatten.