En de tweeëntwintigste vraag is:
Heb jij onlangs een boek gelezen waarvan je zeker weet dat het je nog lange tijd zal bijblijven?
Al bladerend door de boeken die ik dit jaar heb gelezen, moet ik helaas constateren dat het antwoord wat betreft onlangs nee is. Maar dat wil niet zeggen dat ik het verschijnsel niet ken.
Sterker is het met films en televisieseries. Zo heel onverwachts dat er een beeld op mijn netvlies komt van wat ik enkele dagen daarvoor gezien heb of een bepaalde sfeer die bezit van me neemt en dan uit een film blijkt te komen van soms wel jaren geleden.
Bij het nadenken over deze vraag kwam ik tot het besef dat vooral een aantal graphic novels behoorlijk diepe indrukken hebben achtergelaten. Natuurlijk in de allereerste plaats de serie Sandman van Neil Gaiman en veel verschillende tekenaars. En ook de gouden pen van Alan Moore trekt me regelmatig in de wereld die hij ooit geschapen heeft terwijl ik geen boek in mijn handen heb.
Het lijkt een verlangen te zijn naar het mysterieuze, de harde kant van het bestaan en dan toch ook het diepe verlangen naar de liefde die me steeds weer hier naar af laten dwalen.
1 opmerking:
Mooie illustratie heb je erbij gevonden, met een mooie tekst :)
Een reactie posten