#50books 20017.07 Heldenschurk

In dit vijfde jaargang van #50books is het stokje van de oorspronkelijk initiatiefnemer Petepel overgenomen door Martha Pelkman die dit jaar de vragen stelt.

En de zevende vraag van 2017 is:  
Wie is jouw favoriete schurk?

Een  vraag waar ik wel een tijd over na moest denken en dat heeft vooral te maken met dat de boeken waar ik het meest van houd, boeken zijn waarin personages niet zwart-wit helden of schurken zijn maar juist wat meer variaties laten zien.
Zo heeft elke held met een zwart randje veruit mijn voorkeur boven een held die alleen maar deugd. En zo is het ook met schurken. Schurken die alleen maar slecht zijn, zijn saai en oninteressant.

Maar neem nou Elric of Melniboné, een van de creaties van Michael Moorcock. Dit personage is afstammeling van een zeer egocentrisch, arrogant en wreedaardig ras. Daarbij maakt zijn lichamelijke beperking, hij is albino met een bloedziekte waardoor hij zeer verzwakt kan raken, zijn lijden chronisch. En dan heb ik nog niet eens over zijn gekwelde geest door het verlies van een geliefde. Kortom een personage zo doordrenkt van zwartheid (in zijn witte velletje) dat hij het tegendeel van een zonnetje is voor zijn omgeving en zich dan ook aan gruweldaden overgeeft dat hij niet anders dan schurk gezien kan worden.


Maar juist door al die lagen van zijn persoonlijke misère heen, kun je als lezer bijna niet anders dan met hem meeleven en hem bijna of misschien wel helemaal zijn gruweldaden gunnen. Ah ja, en dat maakt Michael Moorcock, de auteur, voor mij als de echte held.