In dit kleine boekje staan wat hijzelf in de inleiding noemt de B-kantjes oftewel de schrijfsels die ergens bij horen maar zelf niet het hoofdmenu zijn. Dit varieert van inleiding op een boek tot een toespraak bij een prijsuitreiking. En ook heeft hij twee stukken van zijn blog in dit boekje opgenomen, stukken naar aanleiding van vragen van lezers. Ook is er nog een stuk over het bijwonen van een concert van The Dresden Dolls waarin zijn destijds verloofde een van de muzikanten is. De emoties die hieruit spreken zijn zo recht uit het hart en toch ook weer niet sentimenteel, daar is Neil Gaiman te Engels voor en gelukkig maar. Want dit maakt dat alle stukken van zijn hand zowel humoristisch als oprecht zijn en tegelijkertijd ook weer wat onderkoeld. Precies dat waardoor je door het onderwerp wordt meegenomen en je pas op het einde van het stuk merkt dat je alweer bent overtuigd door zijn mening.
Geen boek van zijn hand dat je gelezen zou moeten hebben maar als fan is het een lekker toetje.
4 opmerkingen:
Wat grappig dat hij dat zelf b-kantjes noemt. Laatst las ik American Gods (ebook) en daar zat een soort toegift achteraan in de vorm van oude blogposts. Ik beschouwde dat als "bonus-tracks". Erg vermakelijk soms, bijvoorbeeld de belevenissen tijdens signeersessies.
O ja, daar kan ik ook erg van genieten en Neil Gaiman is daar goed in. Wat kan hij eigenlijk niet?! ;-)
Ik heb zelf nog The view from the cheap seats liggen, ook nonfictie van Neil Gaiman en daar ben ik ook heel benieuwd naar, maar ja, die stapel ongelezen boeken hé. Je moet er maar net voor in de stemming zijn.
Nou en of, dat van die stemming. Zo kan een boek aan de kant worden gelegd terwijl het een prima boek is. En ook ik heb The View from the Cheap Seats nog ongelezen in de kast staan.
Een reactie posten