De ophef over dit boekenweekgeschenk maakte me er wel extra nieuwsgierig naar en wellicht was dat ook wel de bedoeling van het mediacircus. Omdat ik nog nooit eerder iets van Griet op de Beeck heb gelezen en weet dat ze bijzonder populair is, was het ook extra lastig om zonder bepaalde verwachtingen het boekje open te slaan. Maar al deze zorgen waren voor niets. Na nog geen twee alinea zat ik in het verhaal en vergat alles wat ik er over gedacht had.
Mijn conclusie is dan ook dat ik dit als een van de beste boekenweekgeschenken ooit uit wil roepen. In nog geen honderd bladzijden werd ik als lezer het leven van een 71-jarige vrouw ingetrokken waarbij de benauwdheid van haar huwelijk, de bevrijding na het overlijden van haar man, het conflict tussen de loyaliteit voor haar veeleisende dochter en haar eigen behoefte, de sympathie voor de bemiddelende schoonzoon en het geluk in een nieuwe liefde, indringend invoelbaar waren. Niet de puber maar de senior maakt zich los uit de vroegere banden. Interessant onderwerp.
Het enige minpuntje vond ik het einde omdat ik dat al zo voelde aankomen. Misschien had het niet anders gekund en is het noodzakelijk geweest om het geen soap te laten lijken. Maar ik had het gewaagder gevonden om dan niet voor deze makkelijke weg te kiezen en de tekst die daarvoor staat voor zichzelf te laten spreken.
4 opmerkingen:
Ja, ik vond het ook erg mooi. Ik had al meer van Griet gelezen en vond het een typische Griet. Ik snapte al die slechte kritiek niet
Mooie recensie Niek! Ik denk dat je ‘Kom hier dat ik u kus’ dan ook mooi vindt van Griet Op de Beeck :)
Dank je wel, Sandra. Die ga ik maar eens op mijn wensenlijstje zetten. Dank voor de tip.
Die kritiek voelt alsof er iets anders aan de hand is geweest dan de inhoud en kwaliteit van het boek. Daar ga ik me verder maar niet in verdiepen want dan word ik vast heel somber van de uitkomst.
Een reactie posten