Clarkesworld Magazine Issue 157 October 2019

In dit 157ste nummer wordt de 13de verjaardag van Clarkesworld Magazine gevierd met vijf korte verhalen, een novelle en vier non-fictie artikelen waarvan bijdragen komen uit Amerika, Nigeria, China en Korea.

Een indringend thema wordt aangesneden in National Center for the Preservation of Human Dignity geschreven door Youha Nam en vertaald uit het Koreaans door Elisa Sinn en Justin Howe. Het verhaalt over het op een zo menselijk mogelijke manier euthanasieëren van mensen die niets meer aan de maatschappij hebben toe te voegen door hun leeftijd. In het verhaal volg je iemand die dit overkomt met alle emoties die daarbij komen kijken. Tijdens het lezen vroeg ik me steeds af waar menselijke waardigheid zijn grens heeft bereikt. Mooi gedaan.

Het Chinese verhaal Song Xiuyun geschreven door A Que en vertaald door Emily Jin, deed me erg denken aan de prettige eenvoud van Asimov. De toekomstige wereld wordt geschetst door de simpele setting waarbij een moeder en zoon gebruik maken van een taxi waarvan de chauffeur thuis liggend op de bank met haar hersenen de wagen bestuurd. Langzaam ontrolt zich de geschiedenis van deze moeder en zoon in een wereld vol robots die alles voor de mensen doen. Het plot zag ik van mijlen ver aankomen en toch was dat niet storend. Soms is juist eenvoud wat een verhaal aangenaam maakt.

De novelle How Alike Are We is geschreven door de Koreaan Bo-young Kim en vertaald door Jihyun Park en Gord Sellar. Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van een crisis management KI die zich in een menselijk lichaam heeft laten transporteren maar door verlies van het korte termijn geheugen, niet meer weet waarom. Langzaam, beetje bij beetje wordt onthuld hoe het zover heeft kunnen komen. De richting die het uiteindelijk nam, vond ik bijzonder verrassend omdat ik helemaal niet in die richting had gedacht. Hier kan ik niet verder op ingaan omdat ik niet wil spoileren maar het interessante is dat ik er nog niet uit ben wat dat over mij zegt dat ik daar een blinde vlek lijk te hebben.