In het voorwoord noemt Joris Luyendijk dit 'De beroemdste Arabische bestseller sinds Duizend-en-een-nacht.' Dat is niet mis en schept nogal wat verwachtingen. Alleen wat zijn dan die verwachtingen en zijn die ook uitgekomen?
Duizend-en-een-nacht zijn verhalen voor het hele volk dus ongeacht afkomst, geschooldheid of leeftijd. Het Yacoubian zou ik niet voor alle leeftijden willen aanbevelen maar wel voor alle lagen van de bevolking.
Niet voor alle leeftijden om de expliciet beschreven seks en het thema van het worstelen met het dierlijke lichamelijke verlangen.
Wel voor alle volwassenen omdat het op meerdere manieren te lezen is en daardoor voor ieder wat wils in zit.
Het Yacounian is een gebouw in Egypte waarin verschillende soorten mensen wonen wiens leven in dit boek wordt beschreven.
Het taalgebruik van de schrijver is redelijk eenvoudig recht toe, recht aan en leest daardoor als een trein. De gebeurtenissen zijn van alle dag en zouden in een soap niet misstaan met het ene relatiedrama na het andere.
Tegelijkertijd maak je als lezer kennis met de corruptie die het leven andere spelregels meegeeft dan wij hier in Nederland gewend zijn. Daar doorheen verweven zitten de ongeschreven regels over hoe om te gaan met homoseksualiteit: Het wel toestaan maar niet benoemen als je de persoon mag en diegene het leven zuur maken als het niet je vriend is. En wat te denken van de jongen die in loopbaan en de liefde gefrustreerd wordt en zijn passie vindt in een fundamentalistische islambeweging?
Alles zo beschreven als zijnde de dagelijkse voortkabbelende gang van zaken die alleen diepe impact heeft op de persoon zelf. Als lezer kun je het boek dichtslaan en zonder moeite in je eigen kabbelende leven verder gaan. En toch kriebelt er dan nog wel iets, heel ver op de achtergrond.
Voor mij is het boek me iets te luchtig, te gemakkelijk om werkelijk indruk te kunnen maken. Maar als een amuse voor verdere verdieping in de Egyptische cultuur en geschiedenis, is het wel heel geschikt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten