Mijn oog viel jaren geleden op dit boekje door de paarse kaft waardoor ik gelijk wist dat dit een educatieve uitgave van Meulenhoff was. De auteursnaam John Steinbeck zei me niets maar door de uitgave nam ik aan dat het wel een bekend boek zou zijn en voor die paar euro wilde ik het niet laten liggen.
In de inleiding wordt gewaarschuwd dat een gebeurtenis die jarenlang van generatie op generatie doorverteld wordt, ontdaan zal zijn van nuances en alleen nog het zwart en wit overblijft. Vervolgens wordt er gehint dat dit verhaal een parabel zou kunnen zijn, een geschiedenis waarin we onze eigen leven weerspiegeld zouden kunnen zien. Dat heb ik er echter niet direct in kunnen lezen.
De parel uit de titel veroorzaakt in het leven van een arme parelvisser een hoop emoties zoals geluk, hebberigheid, wraakzucht, verdriet en angst. Allemaal emoties die op zich niet zo bijzonder zijn om over te lezen. En ook de hoofdpersonages, de parelvisser en zijn vrouw, vond ik weinig boeiend.
Wat me wel trof was de pijnlijke omgang van de rijke, Westerse dokter met de arme oorspronkelijke bewoners van het land waar dit verhaal zich afspeelt. En ook het gedrag van dorpelingen die verandert zodra de parelvisser de kostbare parel gevonden heeft. Als laatste sneed het door mijn hart hoe de parelkopers de arme, onwetende parelvisser voor veel te weinig geld van zijn wonderlijke parel willen ontdoen.
Wanneer je een kort verhaal over de slechtheid van de mens wil lezen, ben je met dit boekje zeker aan het juiste adres.
3 opmerkingen:
Eh nee, ik ken die titel niet eens.
Hoi Niek, een topper van John Steinbeck is "The grapes of wrath", in het Nederlands vertaald als: "De druiven der gramschap". Dat boek gaat over de tocht van de arme inwoners van het Midwesten van de VS naar Californië, in de zoektocht naar rijkdom en geluk. Erg mooi! Groetjes, Erik
ps: John Steinbeck is ook bekend van zijn "Travels with Charley" over een reis door de VS met zijn hond. Deze reis is door Geert Mak nagedaan in "Reizen zonder John". Deze twee laatste boeken heb ik overigens niet gelezen.
Hé Erik, hij schijnt toch wel een bekende schrijver te zijn. Op een of andere manier heb ik hem altijd gemist. Wie weet dat ik The Grpahes of Wrath nog eens ga proberen want The Pearl was niet echt vervelend.
Een reactie posten