Een strip lezen vanaf mijn grote beeldscherm al zittend achter mijn bureau is toch wel een andere ervaring dan een strip van papier lezen achterover hangend op de bank of op een gemakkelijk stoeltje op het balkon met mijn benen rustend op een voetenbankje. Vanachter mijn bureau voelt het lezen dan meer als werk, niet gek omdat ik nu al ruim veertien maanden vanaf dezelfde plek mijn betalende functie uitoefen.
Bij Nimona ging het echter anders. In het begin was het even wennen, had ik nog geen idee wat voor soort strip dit is en wat ik kon verwachten. Zonder enige verwachtingen aan een boek beginnen, heeft altijd wel mijn voorkeur omdat ik dan het boek kan ervaren zonder enige invloed van buitenaf. Zo las ik de eerste bladzijden en aarzelde of het wel de moeite waard was om dit van het scherm te gaan zitten lezen. De tekeningen zijn leuk maar niet bijzonder en de tekst is met de hand geschreven wat een wat kinderlijke indruk maakt. Maar opeens was daar de vonk.
Nimona, het opstandige meisje dat van gedaante kan veranderen, begon mijn nieuwsgierigheid te prikkelen. De nukkige Ballister Blackheart met zijn mechanische arm ging zich steeds meer ontwikkelen. En zijn aardvijand Goldenloin blijkt ook meerdere lagen in zijn persoonlijkheid te hebben.
Het verhaal dat in het begin nog korte hoofdstukken heeft en de tijd neemt om op stoom te komen, krijgt een uitgebreide en bevredigende climax en een echt einde. Een verhaal met bekende magische elementen maar waar zoiets origineels mee wordt gedaan dat het heel fris aanvoelt.
Kortom een topstrip die alles om me heen voor even deed vergeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten