#50books is een initiatief van Petepel waarbij elke week een nieuwe boekvraag gesteld wordt zodat wij, gretige lezers, erover kunnen nadenken/praten/grijnzen/bloggen.
De zeventiende vraag is: Hoe behandel jij je boeken?
In de loop der jaren heeft de ervaring mij echter geleerd dat het niet mogelijk is een boek in zijn oorspronkelijke staat te houden als je er in gaat lezen. En waar is een boek anders voor dan de inhoud ervan tot je te nemen.
Zoals op bovenstaande foto te zien is, worden ook nog eens boeken aangetast als ze slechts in de kast staan waar regelmatig het zonnetje op schijnt. Dit was voor mij wel de doorslag om nog langer aan het behoud van de puntgaafheid van mijn boeken te doen.
En is het niet heerlijk om een goeie chocoladepastavlek van je net verorberde boterham op de net nog hagelwitte bladzijde achter te laten en daar geen extra spier door te hoeven vertrekken!
Het is allemaal slechts een buitenkant. Pas als de inhoud verloren gaat, is het tijd om actie te ondernemen.
6 opmerkingen:
Vroeger als kind was ik altijd bij voorbaat al bang dat iemand zou vragen of hij een boek mocht lenen. Ze wisten niet wat ze mij hiermee aandeden. Het was meer de angst of ik het ooit terug kreeg dan hoe ik het terugkreeg. Ik ben het met je eens dat de inhoud niet verloren mag gaan, maar respectloos met mijn boeken omgaan mag van mij ook niet ;) Hermine
Hermine, begrijp ik goed dat je daar nooit overheen gekomen bent? Dus niet alleen als kind maar ook als volwassene houd je liever je boeken in je eigen huis?
Wat leuk om de serie Game of Thrones daar zo bij elkaar te zien staan en wat een afschuwelijk dik boek is Dance of Dragons. Dat is toch niet meer leesbaar?
Ik heb in het verleden heel wat boeken uitgeleend en nooit meer teruggekregen. Anderzijds heb ik ook nog boeken in de kast staan die niet van mij zijn, dus dat compenseert weer een beetje.
Eén keer heeft een vriendin van mij een boek meegenomen dat ik nota bene zelf nog aan het lezen was en ik kreeg het helemaal uit elkaar liggend terug. Dat vond ik niet leuk!
Dat Dance of Dragons ook niet in tweeën is uitgebracht zoals het derde deel is mij een raadsel. Dit was bijna niet vast te houden. Wat inhoud betreft hadden alle boeken bij elkaar in 1 boek gekund omdat het een continu doorlopende gebeurtenissen betreft.
Kan me goed indenken dat een boek dat je nog aan het lezen was!!! in een andere staat terug had willen zien. Helemaal uit elkaar liggend gaat dan ook wel heel erg ver.
De boeken die ik als volwassene heb gekocht, leen ik nu wel makkelijker uit. Maar mijn jeugdboeken zou ik nooit uitlenen, vroeger niet en nu nog steeds niet. Daar heb iets mee. Ze zijn te vergelijken met vrienden van vroeger.
Ze roepen ook herinneringen op aan de tijd waarin ik ze las. Hermine
Gebruikssporen kleuren een boek!
Een reactie posten