De Wake - Ronald Giphart & Nanne Meulendijks

De Wake is een jaar eerder gepubliceerd samen met twee andere op zichzelf staande verhalen. In deze versie worden de gebeurtenissen gekleurd door de illustraties van Nanne Meulendijks waardoor er een Nederlandse graphic novel is ontstaan. En eentje van hoge kwaliteit.

Het idee van een verhaal verteld vanuit een man die zojuist is overleden, sprak mij gelijk aan. Dat het door Ronald Giphart is geschreven, deed me aarzelen omdat in mijn eigen twintiger jaren dit een van de toen hedendaagse schrijvers was waar ik weinig tot niks mee had. Duidelijk een geval van nix-generatie, dacht ik toen.
Maar de generatie is opgegroeid en volwassen geworden. En nu enkele maanden geleden mijn moeder is overleden, viel dit boek extra op zijn plaats.

De overledene vertelt vanuit zijn eigen verwondering wat er om hem heen gebeurt en wat er in het verleden gebeurd is. Zonder ook maar ergens onnodig sentimenteel te worden en waar toch ook ruimte is voor een oprechte traan.

Het vele zwart als achtergrond bij de tekeningen of bij de tekeningen zelf maken het stemmig. De rest van de gebruikte kleuren zou ik herfsttinten willen noemen. Allemaal warm maar wel als voorbode van het naderende einde.
De tekeningen zelf lijken met een eenvoudige kwast en waterverf te zijn geschilderd waardoor er geen heel subtiele details zijn maar het als wat het wil uitdrukken wel heel goed doet.

De makkelijke schrijfstijl van Ronald Giphart maakte het moeilijk om niet als een gek door het boek heen te racen. Ik vond het zonde van de tekeningen om dit te doen en heb het dan ook zoveel mogelijk gerekt om er lang van te kunnen genieten.
Een fijn boek om nog vaker in te bladeren en nog eens te herlezen.